De Tuin’t Officiële blog van ’t Satyrwoud

Pagina’s getagd als „Northumberland (nl)”

Langs de Blyth en Tyne: een introductie

· Getagd als Langs de Blyth en Tyne, Northumberland (nl), openbaar vervoer, reizen · Laat een reactie achter
Langs de Blyth en Tyne: een treinodyssee te voet
Foto’s: Martin Beek, Reading Tom, bazzadarambler, yellow book

Maart, 1963. Groot-Brittannië zit in de greep van de koudste winter in twintig jaar, een nieuwe gezicht bestuurt de Arbeiderspartij, The Beatles hebben net hun debuutalbum uitgebracht, en diep in de krochten van Westminster zit Dr. Richard Beeching een verslag te schrijven — een verslag die het bindweefsel van het land voor altijd zal veranderen.

Dr. Beeching is voorzitter van de Britse Spoorwegen, een staatsbedrijf belast met de exploitatie van het spoorwegvervoer, en zij hebben een klein financiëel probleempje. De BS beheren ongeveer 25.000 kilometer spoor tussen 4.500 stations, en de enige manier waarop ze zo’n grote operatie kunnen runnen is met royale subsidies van de overheid - iets waar de regerende Conservatieven nooit erg blij mee zijn.

Dus legt hij, met een pen in de hand, zijn metaforische bijl aan het netwerk. Duizenden stations zijn klaar om te sluiten. Het is niet prettig, maar het moet gebeuren — mensen kunnen toch gewoon de auto nemen naar de dichtbijste station.i

Een kaart van de stations van de oude spoorweg.

Zo reden een jaar later de laatste passagiertreinen over 8.000 km spoorlijn door het hele eiland. Dat omvatte de lijnen tussen de mijnsteden van het industriële hart van Northumberland. De Tyne & Wear Metro opende in 1980 en liet sommige heropenen in de buitenwijken van Newcastle en (relatief) welvarende kustplaatsen. Maar een paar km noord ligt de oude Blyth- en Tynespoorweg, al die jaren later nog steeds dicht. Tot nu.

Het lot heeft beslist dat de graafschapsraad en Westminster nu akkoord zijn om deze steden opnieuw te verbinden met de metropool. De Blyth- en Tynespoorweg, nu bekend als de Northumberlandlijn, zal, als alles volgens plan verloopt, in 2024 weer open gaan. Om dit historische moment te vieren, dacht ik te kijken wat er geworden is van deze oude stations. Ik heb er veertien geïdentificeerd, verleden, heden en toekomst. Ik zal tussen elk van hen lopen en elk van hun verhalen vertellen. De lijst bevat:

  • Northumberland Park, een metrostation dat klaar is om het knooppunt van de nieuwe lijn te worden
  • Backworth de tweede
  • Backworth de eerste, al lang gesloten tijdens de bijl van Beeching
  • Seghill
  • Seaton Delaval, gepland om te heropenen
  • Hartley Pit/Hartley, twee oude stations slechts en paar meter van elkaar
  • Newsham, gepland om te heropenen
  • Blyth, op een oude aftakking
  • Blyth Bebside, gepland om te heropenen
  • Bedlington, gepland om te heropenen
  • Noord-Seaton
  • Ashington, gepland om te heropenen
  • Woodhorn: stond op de eerste plannen voor heropening, maar is sindsdien mysterious verdwenen
  • Newbiggin: het station bestaat niet meer, maar de route is veilig gesteld voor het geval

Notities van een wandeling door Newcastle

· Getagd als Newcastle, Northumberland (nl), reizen, Tyne en Wear, Wallsend · Laat een reactie achter

De verukkelijke vallei van de Tyne heeft geen gebrek aan uitstekende uitzichten, maar het mooist is mijns inziens dat wat gezien wordt door iemand die langs de Side loopt.α In de schaduw van het Monument, langs de klassieke zuilen van het Theatre Royal (Koninklijk Theater) en over Grey Street zodra zij Dean Street wordt, en eindelijk rechtsaf naar de Side op de bodem, dan zal de gelukkige reiziger zien dat de gigantische groene boog van de brug over de Tyne boven hem torent, als een kolos.

De Tyne Bridge, een hoge groene boog over de rivier, overeind gehouden door twee kolossale torens van zandsteen en baksteen.
Foto door Alex Liivet. CC BY-2.0.
Een krakkemikkige oude trap leidt naar een gebied dat verborgen is door overgroeid struikgewas.
De rottende houten trap, zoals te zien op Google street view.

Ik weet niet of een foto ooit kan weergeven hoe het is om onder die brug te staan. Maar een van de meest opmerkelijke dingen over dit uitzicht heeft niets te maken met het uitzicht zelf. Stel je voor dat onze reiziger nu langs de kade loopt, totdat hij aan een leeg stuk grond komt, en dan halverwege een stel rottende houten trappen oploopt. Hij zal zich vergapen aan het twééde mooiste uitzicht van de stad: een prachtige panorama op elke brug tussen de twee oevers van de machtige Tyne.

Zeven bruggen over de Tyne, geflankeerd door de oude gebouwen van Newcastle aan de rechterkant en de moderne regeneratie van Gateshead aan de linkerkant.

We verdienen deze stad niet.

Ik had geen fles water meegenomen, want ik wou aanvankelijk alleen maar naar het stadscentrum en terug: het roekeloze idee om helemaal naar Walls­end te gaan kwam spontaan in me op, al ver van huis. De hele weg gaan zonder fles bleek al snel een slecht idee, dus ik klom naar de lokale buurtwinkel — en, godenzijdank, zij hadden al het flessenwater dat iemand ooit zou willen!

Helemaal gehydrateerd, ik was klaar om verder te lopen… maar toen zag ik een wonderbaarlijke ding. Een klein parkje, een opening van groen met een paar banken en inscripties op de grond, verscholen tussen een woonwijk en een bouwplaats. Ik nam enkele foto’s. Ik zou ze graag laten zien, maar helaas, tussen dese reis en het schrijven van deze post werd mijn gsm gestolen.

Als je toch een bezoek wilt brengen, het is dat parkje naast 5 Bel­mont Street. Google weigert me een echt adres te geven, maar je kunt het niet missen!

Een kwaadaardig uitziend kantoorgebouw naast een gigantische witte kubus met het logo "TechnipFMC".

Een verslag van mijn denk­proces wanner ik het boven­staan­de gebouw zag:

  • Dat gebouw ziet er zeer diabolisch uit, maar ik kan niet precies zeggen waarom…
  • Ik ga het bedrijf opzoeken.
  • Ah, een fossiele-energie-bedrijf — ze zijn tóch diabolisch!

Over een fiets- en voet­gangers­brug dichtbij kwam it wat graffiti tegen die echt de moderne Engelse psyche samenvatten: een poster van Extinction Rebellion", een doorgestreept „EDL”,β en een pik en kloten.

Graffiti op een blauwe brugmuur. Van links naar rechts: Een XR poster met 'Act Now', 'Kyle', 'EDL' (doorgestreept), 'Erok', 'FLK', en een lul en kloten.

Ik droeg een plaat van HMV (Hot Fuss, door de Killers, als je het zo nodig moet weten) de hele weg mee, en laat me je vertellen, mijn armen deden aan het eind ervan echt pijn! Tenminste kwam zij een tas…

Om af te sluiten, hier zijn vier foto’s die niet interessant genoeg waren voor een volledige sectie, en een kaart van mijn tocht. Bedankt voor het lezen!

  • We kijken van een trap af, omringd door bomen, naar de rivier.
Van links naar onder: Een foto naar beneden kijkend van kort na het tweede mooiste uitzicht; een mooi uitzicht op de AkzoNobel fabriek op de tegenoverliggende oever van de rivier; een of andere toren; en het letterlijke „Wall’s end”.